در کوه قاسیون، در محله ی الاربعین، غارى است که گویند حضرت هابیل در آن جا توسط برادرش قابیل کشته شد.(1) هنگامى که حضرت هابیل علیه السلام در مکان جامع اموى و بر صخره‌اى به نام صخره ی قربان، گوسفندى را براى قربانى به درگاه خداوند تقدیم داشت، آتشى فرود آمد و آن را برگرفت، بدین معنا که قربانى او پذیرفته شد؛ در این هنگام، قابیل نیز شاخه‌هایى از گندم را بر این صخره قرار داد ولى مورد قبول خداوند قرار نگرفت و همانند هابیل، آتشى، قربانى او را شعله‌ور نساخت لذا او کینه ی برادر را به دل گرفت.
وی به دنبال هابیل علیه السلام در دامنه کوه قاسیون روان شد و کینه و حسد، در او همچنان شعله ور و به دنبال راهی برای از بین بردن برادر بود. در این حال شیطان بر او ظاهر شد و وی را به این امر تعلیم داد. قابیل نیز در نزدیکی قله ی کوه، در یک فرصت مناسب با سنگی بر سر برادر زد و او را بقتل رسانید.(2) خون هابیل بر صخره و سنگی در آن جا ریخت، سپس نعش برادر را برداشت و همواره سرگردان بود تا اینکه چند فرسخ آن طرف تر به وسیله آموزشی که از دفن یک کلاغ دیده بود او را مدفون ساخت. اکنون قبر هابیل در آن مکان معروف است که شرح آن در جای خود خواهد آمد.(3) مکانی که خون هابیل در آن ریخته شد به «مغارة الدم» معروف شده است. گویند دعا در آن جا مستجاب است.
از حضرت على علیه السلام نقل شده: «در دمشق کوهى است که به آن قاسیون گویند، در آن، فرزند آدم برادرش را کشته و خداوند عیسى و مادرش مریم را از خطر یهود پناه داده است؛ پس اگر به آن مکان رفتید از دعا در آن غافل نشوید«.(4) گفته مى‌شود بعضى در این غار به استسقاء مى‌نشسته و دعایشان مستجاب مى‌شده است و اگر مردم دعایى داشتند به این مکان مى‌رفتند. همچنین گویند یحیى بن زکریا و مادرش چهل روز در این غار اعتکاف کرده‌اند.(5)
مکان مغارة الدم کمى پایین‌تر از غار معروف اصحاب کهف و کنار مغارة الجوع است. امروزه این محل به «الاربعین» یا «جوعیه» معروف و نزد مردم دمشق شهرت دارد.
از آخر محله ی اربعین تا مغارة الدم حدود بیست دقیقه در دامنه کوه راه است که به وسیله پلکانهایى که از سنگ و سیمان ساخته شده صعود بر آن آسان گشته است. در این مکان قبه و مسجد کوچکى با گنبدى از گچ و سیمان و به رنگ سبز ساخته شده که مغارة الدم و مغارة الجوع هر دو در این مسجد قرار دارند و تنها در بعضى از روزهاى هفته از جمله
جمعه‌ها باز و مورد زیارت قرار مى‌گیرد.
این مسجد را احمد پاشاى عثمانى در 1081ق ساخته است.(6)
1) مسعودی، مروح الذهب حاشیه ج2، ص112؛ ابن حورانی، همان کتاب ص 118؛ زین العابدین شیروانی، ریاض السیاحه ج 2، ص421.
2) مسعودی، همان جا، یاقوت حموی، معجم البلدان ج 4، ص296.
3) نک: ص 157 از کتاب حاضر.
4) ابن حورانی، همان کتاب، ص 118.
5) پیشین، همان جا، ابن حورانی گوید: حضرت عیسی بن مریم و حواریون نیز در این غار نماز گزارده اند. ابن بطوطه نیز گوید: حضرت ابراهیم، موسی، عیسی، ایوب و لوط علیهم السلام در آن نماز گزارده اند.
6) یوسف بن عبدالهادی، ثمارالقاصد فی ذکر المساجد ص 192. مسجد مغارة الجوع و مغارة الدم بوسیله احمد پاشای وزیر در سال 1018 ساخته شده است (همان جا(.
