از قدیمى‌ترین مدارس دمشق است که به دستور «نورالدّین محمود زنگى» (ملقب به شهید) یکى از امراى بزرگ شام و از فاتحین جنگ‌هاى صلیبى در 556 هجرى ساخته شد. این مدرسه که از آن به عنوان دارالحدیث استفاده مى‌شد، اوّلین دارالحدیث بر روى زمین بوده است.(1) اکنون پس از گذشت بیش از هشت قرن، همچنان محل تدریس طلاب است. مدرسه مذکور در دو طبقه با حجره‌هاى فراوان و دو شبستان بزرگ – که در یکى از آن‌ها نماز جماعت برگزار مى‌شود – ساخته شده است. مقبره ی بانى آن؛ یعنى نورالدّین شهید نیز در آن‌جا است که از طریق پنجره‌اى در بازار خیاطهاى سابق آن را زیارت مى‌کنند. مکان مدرسه ی نوریه در پشت جامع اموى، در سمت چپ، انتهاى بازار حمیدیه و در شارع(2) نورالدّین واقع است. این شارع به «سوق الخیاطین و سوق العصرونیه» نیز معروف است.
1) ابن حورانی، زیارات الشام، ص 26.
2) منظور از شارع در این مباحث کوچه است؛ زیرا بسیاری از کوچه های باریک و کوچک دمشق نام شارع یعنی خیابان بر آن نهاده شده است.
