یکى دیگر از مدارس مشهور و قدیمى دمشق توسط «ملک عادل سیف الدین ابى‌بکر بن ایوب» برادر سلطان صلاح الدین ایوبى، فاتح جنگ‌هاى صلیبى در 612 هجرى ساخته شده است. این مدرسه نقش بسیار مهمى در رشد و توسعه ی علوم شرعى و اسلامى داشته است. در این مکان ابوشامه الروضتین خویش را تألیف کرده و مورخ و
نسّاب معروف «ابن خلکان«، کتاب و فیات الاعیان را به رشته تحریر در آورده است. ابن‌خلدون جامعه شناس بزرگ اسلامى و ابن مالک صاحب الفیه نیز در این مدرسه به تدریس پرداخته‌اند.(1)
ملک عادل، بانى مدرسه، که به سال 615 هجرى وفات یافت، در حجره ی و اتاق سمت چپ مدرسه مدفون شد. در یکى از شبستان‌هاى مدرسه، کرسى و کتابخانه ی استاد شهیر معاصر دمشق مرحوم «محمد کرد على» صاحب کتاب خطط الشام و غوطه دمشق قرار دارد. مدرسه در دو طبقه و چندین حجره براى طلاب ساخته شده است. در قرون بعدى و در عصر حاضر آن را بازسازى کرده‌اند.
در 1919م. مدرسه ی مذکور محل موزه ی ملى دمشق و سپس محلّ فرهنگستان شد و اکنون به عنوان مدرسه ی علمیه از آن استفاده مى‌شود. نماى بیرونى آن، از سنگ است و گنبدى با رنگ قرمز دارد. مکان آن در سمت راست درِ شرقى جامع اموى – که به سوى بازار حمیدیه باز مى‌شود – و در نبش «شارع الکلاسه و سبع طوالع» قرار دارد. مدرسه ظاهریه نیز مقابل آن است.
1) اکرم العلبی، خطط دمشق، ص 141؛ احمد دهمان، فی رحاب دمشق، ص 92.
