از جمله القاب سامیه آن محترمه است «محبوبة المصطفی» و این مرتبه را از جهاتی دارا بوده:
اول: از جهت این که محبوبة الله بوده به واسطه ی خدمات خود، چنان چه در ولیة الله بودنش معلوم شد و هر کس را خدا دوست داشته باشد پیغمبر نیز دوست دارد.
دوم: از جهت این که از اولاد آن حضرت بوده و محبت اولاد تکوینی است.
سوم: از جهت این که محبوبه ی زهرا بوده و حضرت پیغمبر را محبت مخصوص بوده به حضرت زهرا و این مکرمه چون محبوبه ی مادر بوده محبوبه ی آن حضرت نیز بوده لأن الانسان اذا احب شیئا أحب آثاره و کذلک از جهت محبت پدر بزرگوارش به او.
چهارم: از جهت محبت «خامس آل عبا» به آن مکرمه که آن هم به اندازه ای بوده از امتیازات آن مکرمه بوده، و چون رسول خدا را به حضرت حسین علیه السلام علاقه خاصی بوده که فرموده:
»حسین منی و انا من حسین» (1)
بالملازمه آن مخدره را نیز محبت داشته.
پنجم: به واسطه ی این که از اسباب ابقای دین مبین بوده که در حقیقت نگه داری نموده از زحمات شصت و سه ساله جد بزرگوار خود.
ششم: از جهت نگه داری ائمه طاهرین، به واسطه ی تسلی که داد حضرت قطب العارفین را؛ چنان چه تفصیل آن نگاشته خواهد شد بلکه به واسطه ی این جهت مالک الرقاب کلیه موجودات باشد.
اشاره: به واسطه ی همین جهات مذکوره قرة العین مرتضی علیه السلام بوده [است].
1) صحیح ترمذی، ج 2، ص 307؛ صحیح ابن ماجه، در باب من فضائل اصحاب رسول الله صلی الله علیه و آله.
