زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در بحرالمصائب آمده، زمانی که شمر و لشگرش، تصمیم به قتل امام سجاد علیهالسلام گرفتند، زینب سلاماللهعلیها مانع شد و و این شعر را سرود:
«یَا سَائِلِی عَنْ فِتْیَةٍ صُرِعُوا
بِالطَّفِّ اُصْحُوَا رَهَنَ اکفان
وَ فِتْیَةٍ لَیْسَ یجاذی بِهِمْ
بَنُو عَقِیلٍ خَیْرُ فُرْسَانٍ
ثُمَّ بِعَوْنِ وَ أَخِیهِ مَعاً
فذکرهم هَیَّجَ أَحْزَانِی
مِنْ کان مَسْرُوراً بِمَا مَسَّنَا
اَوْ شَامِتاً یَوْماً بِمَا شَأْنِ
لَقَدْ ذللنا بَعْدَ عِزٍّ فَمَا
یَرْفَعُ ضَیْماً حِینَ یفشانی» (1)
1) ناسخ التواریخ(طراز المذهب)، سپهر، ج18، ص266.