در سخن معصومین (علیهم السلام) مکررا به اهمیت و فضیلت پرستاری و خدمت به بیماران اشاره شده و حتی ملاقات و عیادت بیمار که بهترین و جامع ترین شکل آن پرستاری از بیمار است، به عنوان وسیله ی پاکی از گناهان مورد تأکید قرار گرفته است. از آنجا که بیمار نیاز به مراقبت دارد و توان لازم را برای برآوردن حاجات خود ندارد و پرستاری از بیمار در واقع برآوردن حاجت و نیاز بزرگ اوست، از این بعد نیز پرستاری فضیلتی بزرگ است.**اصفهانی، محمد مهدی، ویژگی ها و منزلت های پرستاری در معارف انسان ساز اسلام، (تهران: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی ایران، 1372. ش(، ص 17.@
رسول خدا حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) فرمودند:
آن کس که به پرستاری بیماری یک روز و شب بپاخیزد، خداوند او را با حضرت ابراهیم (علیه السلام) محشور می گرداند و او به آسانی از صراط خواهد گذشت.(1)
هر کس برای برآوردن نیاز بیماری بکوشد چه آن را برآورده سازد و چه نسازد، مانند روزی که از مادرش زاده شده، گناهانش پاک می شود.
حضرت امام خمینی (ره) فرمودند:
پرستاری از شغل های بسیار شریفی است که اگر انسان به وظایف انسانی و شرعی خود عمل کند، این یک عبادت است که بر فراز عبادت های درجه اول می باشد.
در فضیلت پرستاری مقام معظم رهبری نیز فرمودند:
پرستاری در واقع حقیقت معلمی است؛ معلم صبر، معلم حلم و بردباری، معلم ایثار و گذشت و پرستاران زحمتکش ترین و مفیدترین و موثرترین افراد جامعه هستند.
1) اصفهانی، محمد مهدی، اخلاق حرفه ای در خدمات بهداشتی و درمانی، (تهران، انتشارات علوم پزشکی ایران، 1373.ش(، ص 60.
