از وصیتهای حضرت زهرا علیهاالسلام این بود که: «حنطنی و غسلنی و کفنی باللیل و صل علی و ادفنی باللیل و لا تعلم احدا…«.
علی جان، مرا شبانه حنوط کن و غسل بده و کفن نما و شبانه بر من نماز
بخوان و مرا به خاک بسپار و به هیچکس خبر نده…«.
چون شب فرا رسید، علی علیه السلام جنازه را غسل داد، هنگام غسل هیچ کس حاضر نبود جز حسن و حسین علیهماالسلام، زینب علیهاالسلام، ام کلثوم علیهاالسلام، فضه و اسماء بنت عمیس.
اسماء می گوید: فاطمه علیهاالسلام به من وصیت کرد که هیچکس جز علی علیه السلام و من، او را غسل ندهد، من علی علیه السلام را در غسل دادن جنازه ی فاطمه علیهاالسلام کمک کردم.
علی علیه السلام می فرماید: «مشغول غسل دادن فاطمه علیهاالسلام شدم، او را در درون پیراهن، بی آنکه پیراهنش را از تن بیرون آورم غسل دادم، به خدا سوگند فاطمه علیهاالسلام پاک و پاکیزه بود، سپس از باقیمانده ی حنوط رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم او را حنوط کردم کفن بر او پوشاندم و پیچیدم«. (1)
یا زینب، شنیده ام پدر دستور داده بود که شما فرزندان فاطمه علیهاالسلام با صدای بلند گریه نکنید، اما هنگامی که پدرتان مشغول غسل مادر بوده، ناگهان دست از غسل کشیده و بلند بلند گریه می کند. اسماء می گوید: یا علی مگر شما نفرموده بودید که بلند گریه نکنیم، حال چرا خود چنین ناله می زنید؟ علی علیه السلام می فرماید: هنگامی که مشغول غسل بودم دستم برخورد کرد به بازوی ورم کرده ی فاطمه علیهاالسلام، به این علت گریه می کنم. یازینب چگونه در آن سن و سال طاقت آوردی که مادرت را درون خانه، غسل دهند؟
1) رنجها و فریادهای فاطمه علیهاالسلام، ص 252.
