لشکر ابن سعد برای غارت کردن اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم و نور دیدگان حضرت زهرا علیهاالسلام از یکدیگر سبقت می گرفتند، آنها حتی به چادری که خانمی به کمرش بسته بود، رحم نکردند، آن را گرفته و بردند، دختران خاندان پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم از خیمه ها خارج شدند و همگی زار می زدند و می گریستند. آنها هر یک بر بالین شهیدی رفته و شروع به نوحه سرایی نمودند. در روایت است که لشکر ابن سعد، زنان را از خیمه ها خارج نمودند و خیمه ها را به آتش کشیدند، و بانوان اهل بیت را در حالی که سر آنها برهنه و لباس هایشان به تاراج رفته بود، با پای برهنه و نالان و گریان بیرون آورده، و
آنها را با ذلت و خواری اسیر کردند. (1)
از روایاتی که دلالت می کند بر غارت اموال و لباسهای اهل بیت علیهم السلام این روایت است که؛ پس از آنکه یزید در شام از امام سجاد علیه السلام، خواست که سه خواسته ی ایشان را برآورده کند، یکی از خواسته های امام علیه السلام، این بود که هر آنچه از ما غارت کردند را به ما برگردانی.
یزید ملعون گفت: هر چه از اموال شما را که غارت کرده اند، من خود، چندین برابر قیمت آن را به تو خواهم پرداخت.
امام علیه السلام فرمود: من مال تو را نمی خواهم و ارزانی خودت باد، من از این جهت اموال غارت شده را خواستم که در بین آنها، پارچه ای بود که آن بافته ی دست حضرت فاطمه علیهاالسلام دختر محمد صلی الله علیه و اله و سلم می باشد و روسری و گردنبند و پیراهن آن حضرت نیز جزو غارت شده ها بود. (2)
1) حضرت زینب کبری علیهاالسلام، ص 180؛ در کربلا چه گذشت؟ ترجمه ی نفس المهموم، ص 474 و 476.
2) لهوف سید بن طاووس، ص 265.
