– «زَینَبُ، وَ ما زَینَبُ وَ ما ادرئک ما زَینَبُ! هِیَ عِقیلَةُ بَنی هاشِمٍ وَ قَد حازَت مِنَ الصِّفاتِ الحَمیدَةِ لم یَحزها بَعدَ أُمّها حتّی حقّ أن یقال هی الصدّیقه الصغری؛
زینب! زینب کیست؟! تو چه میدانی که زینب کیست؟ او عقیله بنیهاشم است که در صفات ستوده، برترین است و کسی جز مادرش بر او برتری ندارد؛ تا جایی که اگر او را صدّیقه صغری بخوانیم، حق گفتهایم.»
– زینب سلاماللهعلیها در حجاب و عفاف فریده و یگانه زنی است که احدی از مردان، او را در زمان پدرش و برادرانش تا زمان واقعه عاشورا ندید.
– زینب سلاماللهعلیها در صبر، ثبات، قوت ایمان و تقوا یگانه است. او در فصاحت و بلاغت به گونهای که گویی از زبان امیرالمؤمنین علیهالسلام سخن میگوید.
– اگر بگوییم زینب سلاماللهعلیها معصوم است کسی نمیتواند انکار کند، در صورتی که عارف و آشنای به احوال آن مخدره در زمان عاشورا و بعد از آن باشد، چگونه میتوان انکار کرد در حالی که امام حسین علیهالسلام مقداری از ثقل و سنگینی بار امامت را در ایام بیماری حضرت امام سجاد علیهالسلام به زینب سلاماللهعلیها سپرد. (1)
– در فضائل او نه تنها مسلمانان بلکه افراد غیر مسلمان نیز سخن گفته و در برابر شأن و موقعیت او سر تعظیم فرود آوردهاند. زیرا او مظهر فضیلت و تقوا و شجاعت و استقامت بود و نمونهای کامل از چهره راستین زن. او در عصر حسین علیهالسلام تنها زنی است که همپیمان برادر بود و توانست همگام با شهدای راستین روز عاشورا پیش رود و پیام خونشان را در تاریخ ثبت کند.
1) تنقیح المقال، مامقانی، ج 3، ص 79.