زمان مطالعه: < 1 دقیقه
– در کتاب «مثیرالاحزان» آورده که فاطمه دختر امام حسین علیهالسلام میگوید:
«وَ أَمَّا عَمَّتِی زَیْنَبُ فَإِنَّهَا لَمْ تَزَلْ قَائِمَةً فِی تِلْکَ اللَّیْلَةِ أَیْ الْعَاشِرَةُ مِنَ الْمُحَرَّمِ فِی مِحْرَابِهَا تَسْتَغِیثُ إلَى رَبِّهَا فَمَا هَدَأَتْ لَنَا عَیْنٍ وَ لاَ سَکَنْتُ لَنَا رَنَّةِ؛ (1)
عمه زینب سلاماللهعلیها شب دهم محرم در محراب عبادتش ایستاده بود، دعا مىخواند و به خدا استغاثه مىکرد، آن شب که دیدگان هیچ یک از ما به خواب نرفت و آه و ناله ما فرو ننشست.»
1) ریاحین الشریعه، ذبیحالله محلاتی، ج3، ص62؛ عوالم العلوم و المعارف، ج11، ص 954.