حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در ایام کودکی، با برادرش امام حسین علیه‌السلام چنان انس و محبتی داشت که جز در آغوش آن حضرت علیه‌السلام آرام نمی‌گرفت. حتی زمانی که شیرخواره و در گهواره بود، هرگاه برادرش حسین علیه‌السلام را نمی‌دید گریه و بی‌قراری می‌نمود، اما به محض دیدن چهره برادر، خوشحال و خندان می‌شد. این علاقه و محبت به حدی بود که حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها برای آگاهی از این امر نزد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رفت و فرمود:
«پدرجان! محبت عجیبی، میان زینب و حسین علیهماالسلام است، به گونه‌ای که بدون حسین علیه‌السلام طاقت نمی‌آورد و اگر ساعتی او را نبیند، بی‌قراری می‌کند.»
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله گریه کرد و برای دخترش فاطمه سلام‌الله‌علیها مصائب و اندوه‌ها و گرفتاری‌های زینب سلام‌الله‌علیها را بازگو کرد. (1)
به نوشته بعضی مورخان، شدت محبت زینب سلام‌الله‌علیها به امام حسین علیه‌السلام به گونه‌ای بود که هر روز چند بار به دیدار حسین علیه‌السلام می‌رفت و در اوقات نماز، اول نظر به برادر می‌کرد سپس به نماز برمی‌خواست. (2)
این سخن، گزافه نیست اگر بگوییم که در سراسر گیتی و در کران تا کران عصرها و نسل‌ها، خواهر و برادری نبوده و نخواهد بود که مهر و عطوفتی بسان مهر و عطوفت حسین و زینب علیهماالسلام نسبت به یکدیگر میانشان باشد؛ چرا که هر کدام از این دو انسان بزرگ‌منش، در میدان محبت و صفای دل نسبت به دیگری از همه فرزندان انسان ممتاز شده و رکورد مهر و صفا، اخلاص، ایثار، فداکاری و ازخودگذشتگی را شکسته‌اند.
راستی چرا این گونه نباشد، زینب سلام‌الله‌علیها سال‌ها با برادرش در یک خانه تاریخ‌ساز زیسته و همواره توحیدگرایی و یکتاپرستی، نماز و نیایش، منش انسانی و والایی‌های اخلاقی و معنویت و کمال وصف‌ناپذیر او را شاهد بوده و به خوبی، موقعیت شکوه‌بار برادر را در بارگاه خدا، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و مردم آگاه و کمال‌جو شناخته است.
آری! زینب سلام‌الله‌علیها، برادرش را خوب می‌شناسد، او که سالار جوانان و جوانمردان بهشت و گل خوش بوی بوستان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است، کسی که خدا او را در آیات بسیاری چون آیه مباهله، تطهیر، سوره هل أتی و دیگر آیات ستوده است.
او می‌داند که حسین علیه‌السلام، پیشوای آسمانی است و از جانب خدا به امامت و هدایت مردم و جانشینی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله برگزیده شده است و روشن است که چنین انسان والایی به ویژگی‌های امامت راستین، نظیر دانش گسترده، آگاهی از همه علوم و فنون، مصونیت از گناه و لغزش و دیگر ویژگی‌های امام معصوم آراسته است. در برابر آن شناخت، از این سو نیز امام حسین علیه‌السلام خواهر فرزانه‌اش را آن‌گونه که شایسته است می‌شناسد و از همه برتری‌ها و ویژگی‌های علمی، معنوی، اخلاقی و انسانی او آگاه است. با عنایت به شناخت متقابل این برترین برادر و خواهر گیتی اینک برای ما ممکن است که برخی از رازهای دلبستگی میان آن دو را بشناسیم و به رمز احترام متقابلی که میان آنان جریان داشت پی ببریم.
و یا این که «روزی امام حسین علیه‌السلام قرآن شریف را در برابر خود داشت و آیات جان‌بخش آن را تلاوت می‌نمود و در آن می‌اندیشید. درست در اوج تلاوت و اندیشه بود که خواهرش زینب سلام‌الله‌علیها به دیدار او آمد. آن حضرت با آمدن خواهر به پا خاست و در حالی که قرآن را روی دست داشت، به منظور ادای احترام به زینب سلام‌الله‌علیها، به پیشواز او رفت.» (3)
1) ریاحین الشریعه، ذبیح‌الله محلاتی، ج3، ص41.
2) ریاحین الشریعه، ذبیح‌الله محلاتی، ج3، ص42.
3) ریاحین الشریعه، ذبیح‌الله محلاتی، ج3، ص76.
