عبدالمطلب

عبدالمطلب جد رسول الله و سرپرست او بود که سالها از او نگهداری و پرستاری نمود، کسی که سالار قریش بوده و خداوند از چاه زمزم در مکه و ذو الهَرِم‏ در طائف سیرابش کرده بود، قریش در امور مالی خود او را داور قرار می داد و او در قحطی و گرسنگی، مردم را تغذیه می‌کرد، تا آنجایی که پرندگان و حیوانات صحرا هم از خوان کرم او بهره مند می‌شدند.

او جد اعلاى پدرى و مادرى زینب، امین کعبه، سقاى حجاج خانه خدا و مهمان‌دار آنها بوده است. این شرف از پدران و نیاکانش، پشت در پشت به وى رسیده و خداوند او را از شر سپاه فیل‌سوار ابرهه که از حبشه برای خراب کردن خانه خدا آمده بودند حفظ کرد. او هرگز به بت‌پرستی نزدیک نشد و کسى دیگر جز او تا صدها سال، سزاوار پاسبانى کعبه و سقایى حاجیان نبوده است. (1)

1) مجموعه زندگانی چهارده معصوم، حسین عمادزاده اصفهانی، ج1، ص41-45.