دانشمند و مترجم توانا جناب مرحوم فیض الاسلام می نویسد: بیش از دوازده سال پیش به درد شکم گرفتار شدم و معالجه ی پزشکان سودی نبخشید، برای استشفاء، به اتفاق و همراهی اهل بیت و خانواده به کربلای معلا مشرف شدیم؛ در آن جا هم سخت مبتلا گشتم. روزی دوستی از زائران در نجف اشرف من و گروهی را به منزلش دعوت نموده با این که رنجور بودم، رفتم. در بین گفتگوهای گوناگون، یکی از علما که در آن مجلس بود، فرمود: پدرم می گفت: هرگاه حاجت و خواسته ای داری خدای تعالی را سه بار به نام علیا حضرت زینب کبری علیهاالسلام بخوان! بی شک و دو دلی خدا خواسته ات را روا می سازد.
از این رو من هم چنین کردم و شفا و بهبودی بیماریم را از خداوند خواستم، و علاوه بر آن نذر نموده و با پروردگارم عهد و پیمان بستم که اگر از این بیماری بهبودی یافتم کتابی در احوال سیده معظم بنویسم تا همگان از آن بهره مند گردند. حمد و سپاس خدای را که پس از مدت کوتاهی شفا یافتم و بعد از زمانی به نذر خود وفا نمودم و آن کتاب را «زندگانی خاتون دو سرا، حضرت زینب کبری علیهاالسلام» نامیدم. (1)
1) خاتون دو سرا، ص 3.
