پنجم: تشبیه این مجلله به حضرت خدیجه اشاره است به فضیلت و منقبت، و همانا فضایل جناب خدیجه ی کبری بر احدی مستور نیست، چه یکی از آن ها این است که به اتفاق خاصه و عامه رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم خبر داده که:
»ان الله اختار من النساء اربعة: مریم بنت عمران، و آسیة بنت مزاحم، و خدیجة بنت خویلد، و فاطمة بنت محمد صلی الله علیه و اله و سلم» (1)
و در جلالت آن مخدره همین بس است [که] وی را مقابل شمشیر جناب امیرالمؤمنین علیه السلام در خدمت به اسلام و اعلای کلمه ی مقدسه ی توحید شمرده اند (2) و بسیاری از مورخین عامه گفته اند:
»و کانت سیدتنا خدیجة من اجمل نساء القریش و اعقلها، و کانت تسمی بملیکة العرب و لعرف بسیدة البطحاء«.
خلاصه، آن که جناب زینب علیهاالسلام هم از حیث صورت و هم از جهت سیرت شباهت به جده خود داشته، حضرت خدیجه انیس و مونس پیغمبر بوده، این مظلومه هم یار و غم خوار حسین تشنه جگر بوده [است].
حضرت خدیجه مایه ی تسلی حضرت نبوی، این مخدره مایه ی تسکین دردهای حسینی بوده، حضرت خدیجه برای استحکام دین مبین از تمام اموال خود گذشت (3) این مخدره هم برای ابقای دین از تمام اموال خود حتی از قناع سر و گوشواره و اولاد خود صرف نظر نمود.
حضرت خدیجه متکفل خدمات پیغمبر بوده، این محترمه هم متحمل خدمات برادر بوده. حضرت خدیجه در جمیع شداید و گرفتاری ها شریک و سهیم بوده (4)، این معظمه هم در جمیع مصایب و نوائب با برادرش شرکت ورزیده، چنان چه در خصایص آتیه مذکور خواهد شد.
حضرت خدیجه پس از استماع هجوم کفار بر حضرت رسول و مجروح نمودن بدن آن بزرگوار به احجار، برای دادرسی پیغمبر، خود و امیرالمؤمنین با سفره نانی و کوزه ی آبی به کوه حراء رفتند. این مظلومه هم برای دادرسی برادر چندین نوبت به طرف قتلگاه آمده، ولی چون آب و نان نداشته که همراه آورد گاهی به طرف تل زینبیه می رفت و دست ها بالای سرگذاشته از کثرت هم و غم گاهی فریاد می کرد «واغربتاه«، زمانی متوجه به ابن سعد می شد و می فرمود:
»یابن سعد أیقتل ابو عبدالله و أنت تنظر الیه» (5)
ای پسر سعد! تو که از قریشی با ما رحمی، رحم نداری؟! زمانی از شمر مهلت می طلبید، گاه دیگر که از همه ی این وسایل مأیوس، [می شد]، جد خود را صدا می زد، چرا که رسم عرب بوده هرگاه در امری از همه وسایل منقطع می شدند متوجه به بزرگ طایفه خود شده و او را صدا می زنند.
1) روایاتی که این مضمون را می رساند در این منابع وجود دارد: الدر المنثور در ذیل تفسیر آیه ی شریفه: (و اذ قالت الملائکة یا مریم ان الله اصطفاک و طهرک(. تفسیر ابن جریر طبری، ج 3، ص 180؛ فضائل الخمسة، ج 3، ص 145.
2) ر. ک: فاطمة الزهرا و ترفی عمد، ص 112.
3) ر. ک: وفات الزهرا علیهاالسلام تألیف مرحوم مقرم، ص 7؛ تذکرة الخواص، 214.
4) ر. ک: عقیلة الوحی، ص 20؛ مثلهن الأعلی- خدیجة بنت خویلد، ص 98.
5) بحارالأنوار، ج 45، ص 55؛ اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام، ج 2، ص 93.
