علامه ی محقق شیخ جعفر نقدی در کتاب زینب کبری می نویسد: حضرت زینب سه مسافرت داشته است اول از مدینه به کوفه با پدرش امیرالمؤمنین باتفاق همه برادران و خواهران و به همراه همسر خود عبدالله بن جعفر و پسر عموها عبدالله بن عباس و عبیدالله و بقیه ی فرزندان جعفر طیار و عقیل و غیره از جوانان بنی هاشم با جمعی از پیروان از رؤسای قبائل و بزرگان که همه غرق سلاح بودند و پرچمها بالای سرشان به اهتزاز بود، در نهایت شوکت و عزت و کوکبه ی جلال در کوفه وارد گردید. بازگشت از این سفر بعد از صلح امام حسن)ع) با معاویه بود. که از کوفه به مدینه باز آمد و این بازگشت از لحاظ شکوه و ابهت از موقع آمدن چیزی کم نداشت.
دوم- سفر با برادرش حسین از مدینه به کربلاست که در نهایت عزت و جلال و حشمت و وقار سوار بر محمل
مزین به حریر ودیبا و مفروش به فرشها همراه با شجاعان عشیره ی خود از براران و برادرزادگان و فرزندان و عمو زادگان و دو فرزند خود و معیت غلامان و کنیزان فرمانبردار.
سوم سفر از کربلا به کوفه و از کوفه به شام بعد از رفتن برادرش حسین و بخون غلتیدن اقربا و خویشاوندان و اصحاب و یاوران برادرش تحت نظر ستمگران با دلی حزین و خاطری پریشان، گریان و نالان با عده ای زنان بیوه و یتیمان، گرسنه و تشنه در میان قومی پست و خونخوار، کشندگان اهل بیت.
مؤلف گوید: اگر بخواهیم سفرهای زینب را مبسوطا بشماریم 9 سفر می شود: 1- از مدینه به کوفه 2- از کوفه به مدینه 3- از مدینه به مکه 4- از مکه به کربلا 5- از کربلا به کوفه 6- از کوفه به شام 7- از شام به کربلا 8- از کربلا به مدینه 9- از مدینه به شام.
شهید محراب دستغیب نوشته است که شیخ شوشتری می فرماید: اگر حسین (ع) در صحنه ی کربلا یک میدان نبرد داشت، مجلله ی زینب دو میدان نبرد داشت: مجلس ابن زیاد، مجلس یزید.
و مؤلف عرض می کند: بلکه چندین میدان نبرد داشته است: عصر عاشورا، کوچه و بازار شهر کوفه، مجلس ابن زیاد، بین راه کوفه تا شام، مجالس یزید، مجالس خرابه و عزاداری و غیره که ضمن صحنه ها و عرصه ها شناخته می گردد. «فضائلی«
