روزى حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در محضر دو برادرش، حسن و حسین علیه‌السلام نشسته بود و آنها درباره بعضى از گفتار رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله با هم گفت‌و‌گو مى‌کردند. زینب سلام‌الله‌علیها به آنها عرض کرد:
شنیدم رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود:
«أَنَّ الْحَلَالَ بَیِّنٌ وَ الْحَرَامَ بَیِّنٌ وَ بَیْنَهُمَا مُشْتَبِهَاتٌ لَا یَعْلَمُهُنَّ کَثِیرٌ مِنَ النَّاسِ فَمَنِ اتَّقَى الشُّبُهَاتِ اسْتَبْرَأَ لِدِینِهِ وَ عِرْضِهِ وَ مَنْ وَقَعَ فِی الشُّبُهَاتِ وَقَعَ فِی الْحَرَامِ کَالرَّاعِی یَرْعَى حَوْلَ الْحِمَى یُوشِکُ أَنْ یَرْتَعَ فِیهِ أَلَا وَ لِکُلِّ مَلِکٍ حِمًى أَلَا وَ إِنَّ حِمَى اللَّهِ مَحَارِمُهُ؛ (1)
بعضى از امور حلال آشکار است و بعضى حرام آشکار، ولى بعضى شبهه‌ناک است که بسیارى از مردم حکم آن را نمى‌دانند و تشخیص نمى‌دهند. هر کس از امور مشتبه پرهیز کند، دین و آبرویش را از انحراف حفظ مى‌کند و هر کس که مرتکب امور شبهه‌ناک شد، پایش به سوى حرام مى‌لغزد، مانند چوپانى که گوسفندانش را در نزدیک پرتگاهى عبور مى‌دهد، قطعا احتمال سقوط آن گوسفندان از آن پرتگاه، هست، بدان که هر چیزى پرتگاهى دارد، امورى را که خداوند حرام کرده، همان پرتگاه هستند، ارتکاب امور شبهه‌ناک، نزدیک به آن پرتگاه خواهد بود که موجب سقوط خواهد شد.»
1) نهج الفصاحة) مجموعه کلمات قصار حضرت رسول صلى الله علیه و آله)، ابو القاسم پاینده، ص 451.
