زینب سلام‌الله‌علیها در خانه علی مرتضی علیه‌السلام دومین شخصیت جهان اسلام و دامن نبوت و رسالت پرورش یافت، از پدر و مادر دانش و بینش آموخت، او نمونه والای حُسن اخلاق و سلامت طبع بود، پیامبر اکرم، علی مرتضی، فاطمه زهرا علیهم‌السلام توجهی فراوان نسبت به تربیت و تهذیب او داشتند و او را به دانش‌ها و فرهنگ دینی آراسته و به راه هدایت نبوی و صراط مستقیم رهبری نمودند.
زینب کبری سلام‌الله‌علیها ضرب المثل کمال و جمال بود و وجودش سرشار از انسانیت، عفت و بزرگواری، پاکی و هشیاری، خِرَد و آگاهی، شجاعت و بلاغت، و هر آن چه که امکان داشت، بانویی به آنها دست یابد. زینب مباهات می کرد که در مدرسه نبوت تربیت شده و در دانشگاه رسالت به کمال رسیده بود، زینب قهرمان کربلا، در خانه پدرش، رئیس ستاد ارتش اسلام و تنها وصی آسمانی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و در دامان مادری چون فاطمه پاره تن خاتم پیامبران صلی‌الله‌علیه‌وآله به فضایلی آراسته شد که هیچ دختری در مدینه به آنها دست نیافته بود و در عین حال به تمام فنون و دانستنی‌های دختران آن روز جزیرة العرب آگاهی و احاطه کامل داشت، البته فقط اوائل دوران زندگی این بانو با آرامش، آن هم آرامشی نسبی سپری شد.
زینب سلام‌الله‌علیها در دوران کودکی در حد بالایی از کمال و رشد و استعداد بود. روزی امیرالمؤمنین علیه‌السلام زینب خردسال را روی زانوی خود نشاند و به او فرمود:
«دخترم بگو: اَحد یعنی یکی.»
زینب گفت: «احد.»
به او فرمود: «بگو اثنین یعنی دو تا.»
زینب ساکت شد، حضرت بدو گفت: «نور چشمم! سخن بگو!»
زینب گفت: «زبانی که به گفتن یکی گردش کرده چگونه دو تا بگوید؟!»
علی علیه‌السلام دختر را به سینه چسبانید و او را بوسید. (1)
1) ریاحین الشریعه، ذبیح‌الله محلاتی، ج 3، ص 54.
