زمان مطالعه: < 1 دقیقه
هم خاور گوید:
حسن عسکری إمام أنام
بحر مواج علم و کوه وقار
مشتری چاکر و زحل دربان
آستان عرش و آسمان دربار
صاحب شرع أحمد مرسل
وارث علم حیدر کرار
نوگل عسکری گلشن دین
سرو باغ محمد مختار
آنکه گاه عطا ز دست و دلش
کان و بحرند هر دو در زنهار
دل او بحر و بحر گوهر خیز
کف او ابر و ابر جوهربار
کی شدی با ذبیح إبراهیم
از ره لطف گر نمی شد یار
گوسفندی فدای إسماعیل
گلستان خلیل شعله ی نار
حاجبت را ز تاج کسری تنگ
چاکرت را ز تخت قیصر عار
دل تو لعل بخش همچون کان
دست تو درفشان چو دریابار
تا که در هر بهار می باشد
ذلت خار و عزت گلزار
دوستانت عزیز باد چو گل
دشمنانت ذلیل باد چو خار