از موارد دیگری که حضرت زینب (سلام الله علیها) در آن خصوصیت با امام حسین (علیه السلام) شریک بوده، در انتخاب اسم از جانب خدای تعالی بوده است.
روایت است زمانی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) قنداقه ی حضرت زینب (سلام الله علیها) را در دست گرفت و او را می بوسید و می گریست، جبرئیل از جانب خداوند متعال بر آن حضرت نازل شد و سلام و تحیت به جا آورد و عرض کرد: یا رسول الله! خدایت سلام می رساند و می فرماید: «ای حبیب من نام این دختر را «زینب» بگذار؛ چرا که نام او را در لوح محفوظ نوشته ام«، پس آن حضرت آن بزرگوار را «زینب» نام نهاد.(1)
بنابراین نام او را- مانند برادرش امام حسین (علیه السلام(- خداوند خود معین نمود؛ چرا که
خواست مقامات و کمالات این مجلله بر موجودات ظاهر و هویدا گردد و مردم به مقاماتش آگاه و به شئوناتش بصیر شوند.
1) نورالدین جزایری، خصائص الزینبیه، ص 17.