رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله او را زینب نامید، پیامبر او را بسیار دوست می‌داشت و چه بسیار که او را بر دامان خود می نشاند و رمز و رازی را با او مبادله می‌کرد.
او چون مادر خویش در کنار پیامبر تربیت یافت و گویا دست تقدیر الهی چنان مقدر ساخته بود که این دختر و مادر چون همدیگر پرورش یابند. زینب سلام‌الله‌علیها با پیامبر شدیداً مأنوس بود و از عواطف او بهره‌ای بسیار یافت و سخنانی را از او شنید که بعدها محدثان آن را از زینب سلام‌الله‌علیها نقل می‌کردند تا جایی که محدثان اهل سنت، زینب سلام‌الله‌علیها را در ردیف صحابه رسول خدا معرفی می‌کنند.
تربیت چند سال اول زندگی او در بیت رسالت، در حصن نبوت و در خانه وحی بود، خانه‌ای که خانه سعادت و مرکز زندگی و رشد خمسه طیبه است. آیه تطهیر و کل قرآن در آن خانه نازل شده و شاگردانی چون علی و فاطمه در آنند و معلم آنها محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله است.
زینب سلام‌الله‌علیها در کنار پیامبر رشد یافت و به مثابه شاخه‌ای از درخت نبوت و ولایت درآمد. (1) مدارج کمال را طی کرد و مایه بقای اولیه علم، عفت، تقوا، عبادت، انس با خدا و خدمت به دین شد.
هنگامی که جد زینب، حضرت محمد علیهماالسلام به ندای پروردگارش لبیک گفت زینب سلام‌الله‌علیها شش ساله بود. طبعاً پیامبر در این مدت کوتاه نمیتوانست همه معارف و حقایق الهی را به او بیاموزد با این وجود، از هر فرصتی برای تعلیم و پرورش او بهره میجست و نکتهها به او میآموخت. پیامبر علاوه بر آشنا کردن او با مباحث اعتقادی و خداشناسی و عبادت و تقوا به او تعلیم داد که چگونه باید در برابر مصیبتها و بلاها ایستادگی کند و هر گاه فرصتی دست می داد او را از حوادث ناگوار آینده آگاه می‌کرد.
وقتی که زینب با زبان شیرین کودکانه خوابی را که دیده بود برای پیامبر تعریف کرد، حضرت آن را به گونهای تعبیر نمود که جلوهای از آینده مصیبتبار بود.
1) اعیان الشیعه، سید محسن امین عاملی، ج7، ص137.
