زمان مطالعه: < 1 دقیقه
تشبیه یعنی مانند هم دانستن دو چیز به سبب وجه اشتراکی که با هم دارند؛ مانند آنکه بگوییم: العلم کالنور فی الهدایة. علم را «مشبه«، نور را
»مشبه به«، هدایت را «وجه شبه» و کاف را «ادات تشبیه«گویند. بنابراین ارکان تشبیه چهار چیز است: مشبه، مشبه به، وجه شبه و ادات تشبیه که مشبه و مشبه به را دو طرف تشبیه گویند.(1) تشبیه از برترین و شریف ترین انواع بلاغت است.(2)
1) آق اولی، دررالادب، ص141.
2) سیوطی، الاتقان، ج2، ص114.