در قرون چهارم و پنجم هجرى – در بسیارى از سرزمین‌هاى اسلامى از جمله شام، علم پزشکى همانند سایر علوم اسلامى پیشرفت قابل ملاحظه‌اى کرد. اَطِبّا و حکیمان اسلامى در نقاط مختلف این سرزمین به طبابت و تدریس علوم پزشکى مى‌پرداخته و به علت حمایت حکام و امراى دمشق از آنان، بسیارى از اطبّاى بزرگ اسلامى از جمله ابن سینا، ابن نفیس، دخواریه، نجم الدین لبودى را به سوى خود کشانیده است.
برای نخستین بار در جهان اسلام، بیمارستان های تخصصی در دمشق ساخته شد.
بعضى از آنها مخصوص جذامى‌ها و بعضى مخصوص مسلولین و… بوده است. نخستین کسى که در این شهر بیمارستان ساخت ولید بن عبدالملک بود در دوران‌هاى بعد نیز از جمله توسط نورالدین شهید و سیف الدین قیمرى بیمارستانهایى ساخته شد. در کنار این بیمارستانها براى آموزش و تدریس علوم پزشکى، مدارس طبى نیز تاسیس شده و پزشکان به تدریس در آن مى‌پرداختند. مشهورترین آنها که اکنون در دمشق باقى مانده‌اند عبارتند از:
