«عَنْ أَبِی الْحَجَّاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الْهَاشِمِیِّ عَنْ زَیْنَبَ بِنْتِ عَلِیٍّ ع عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَتْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع أَمَا إِنَّکَ یَا ابْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ شِیعَتُکَ فِی الْجَنَّةِ وَ سَیَجِیءُ أَقْوَامٌ یَنْتَحِلُونَ حُبُّکَ ثُمَّ یَمْرُقُونَ مِنَ الْإِسْلَامِ کَمَا یَمْرُقُ السَّهْمُ مِنَ الرَّمِیَّةِ یُقَالُ لَهُمْ الْخَارِجَةِ فَإِنْ لَقِیتَهُمْ فَأَقْتُلُهُمْ فَإِنَّهُمْ مُشْرِکُون؛(1)
ابى حجاج از، محمد بن عمرو هاشمى از زینب دختر على علیه‌السلام و او از مادرش فاطمه سلام‌الله‌علیها نقل می‌کند که رسول خدا به على علیه‌السلام فرمود:
اى پسر ابوطالب! همانا تو و رهروان تو در بهشت‌اند و به زودى قومى مى‌آیند که از دوستى تو سخن مى‌گویند، آن‌گاه از اسلام فرار مى‌کنند، مانند پرت شدن تیر از کمان به آنها خوارج گفته می شود، اگر آنها را دیدی آن ها را بکش که آنها مشرک هستند.»
1) عوالم العلوم و المعارف، ج11، ص 874.
