بعد از ولادت

از امتیازات دیگری که حضرت زینب (سلام الله علیها) در آن خصوصیت با امام حسین (علیه السلام) شریک بوده، گریه کردن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بر او در وقت گرفتن قنداقه مبارکش؛ چنانکه نقل شده وقتی حضرت زینب (سلام الله علیها) به دنیا آمد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را خبر کردند، پس از آن حضرت به منزل فاطمه (سلام الله علیها) آمد و از ایشان خواست آن فرزند را به او بدهد. پس فاطمه (سلام الله علیها) قنداقه را به دست رسول خدا (صلی الله علیه و آله) داد. آن حضرت او را به سینه ی مبارکش چسباند و گونه ی مطهرش را روی گونه ی خود گذاشت و با صدای بلند گریه کرد. آنقدر گریه کرد که اشک از محاسنش جاری شد. فاطمه (سلام الله علیها) علت گریه ی ایشان را پرسید، رسول خدا فرمود: «دخترم فاطمه! بدان که این دختر بعد از من و تو مبتلا به بلاها می شود و مصیبت های بزرگی بر او وارد می شود«. پس حضرت زهرا (سلام الله علیها) نیز گریه کرد، سپس فرمود: «ای پدر ثواب کسی که بر او و مصیباتش بگرید چیست«؟ آن حضرت فرمود: «ای پاره تنم و روشنی چشمم! هر کس بر او و مصیباتش بگرید، ثواب گریه اش مانند ثواب کسی است که بر برادرش حسین (علیه السلام) گریه کند.«

(1)

1) ذبیح الله محلاتی، ریاحین الشیعه، ج 3، ص 38.