این دروازه در سمت شمال شرقى شهر واقع شده و از بناهاى دوران رومى‌ها است.
باب توما را به یکى از سرداران رومى، به نام «توما» نسبت مى‌دهند که از قریه ی «دومه» یا «دوما» بود.(1) باب توما در دوره ی اسلامى نیز پا برجا؛ و در قرن ششم هجرى به وسیله ی ایّوبى‌ها تعمیر و تجدید بنا شد؛ سپس امیر تنکز از ممالیک، دوباره آن را مرمّت کرد.(2)
این اثر اکنون پس از چند هزار سال، همچنان در وسط میدان باب توما، در خیابانى به همین نام قرار دارد. قسمتى از دیوار شهر در فاصله اندکى با این دروازه دیده مى‌شود. بربالاى این دروازه، کتیبه‌اى وجود دارد که متعلق به دوران ایوبى است. محله ی باب توما سکونتگاه مسیحیان است و بیشتر ساختمان‌هاى آن را در دوران تسلّط فرانسوى‌ها (1920 – 1945م.) ساخته‌اند.
1) محمد کرد علی، غوطه دمشق، ص 166.
2) قتیبه شهابی، اسواق دمشق، ص 284 تعمیر این دروازه در دوران امیر تنکر به سال 1227 میلادی انجام شده است.
