چون در این اعصار کتب «مقاتل» زیاد نوشته شده و جمع بین غث و ثمین نموده و هر خبر ضعیف که به نظر ارباب مقاتل آمده بدون تحقیق در سند و معنای روایت، ضبط نموده کتب از واقع افتاده [اند]، خصوصا این که اغلب مصنفین و مؤلفین مجهول الحال [می باشند]، و لذا ما کتاب خود را به نظر اغلب علمای عراق رسانیده و از آن ها «تقریظ» گرفته که بر مردم واضح شود و بدانند که نباید همه ی کتب را به یک نظر بنگرند.
و ما اگر بخواهیم در این جا معرفی خود نموده و مراتب تحصیلات خود را به رشته تحریر در آوریم شاید مناسب نباشد. بهتر این است که این مطلب را حواله به فهم ارباب ذوق سلیم نماییم. و این مطلب هم واضح است که در این عصر برای اهل علم، در نظر بعضی اشخاص فارسی نوشتن عیب است؛ ولی چون این کم ترین، غرض اصلی جز خدمت ندارم لذا اعتنایی به این مراتب ننموده [ام]. دیگر این که نوشتن این اوراق در اهواز بوده و اغلب آن صفحه عجم [می باشند]، به مفاد
(و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه) (1)
ما نیز اوراق ناقابل خود را به مذاق آن ها نگاشته، چنان چه خداوند عالم اسباب طبع آن را فراهم آورد و منتشر گردد و مطبوع طباع اهل فضل افتد، آن را ترجمه ی به لسان عربی مبین خواهم نمود بفضل الله و قوته.
1) ابراهیم (14) آیه 4.
