یکى دیگر از شهرهاى تاریخى سوریه، شهر «حَماة«(1) است که در 185 کیلومترى شمال دمشق، 45 کیلومترى شمال حِمص، و 85 کیلومترى جنوب حلب قرار دارد. سابقه ی تاریخى این شهر به قرنها قبل از اسلام مى‌رسد و نام آن در اشعار جاهلى شاعر عرب امرىٌ القیس دیده مى‌شود.(2) در آن دوران، شهر یا قریه حَماه یکى از قراى تابعه ی حِمص بوده است ولى اکنون یکى از استان‌هاى بزرگ سوریه است.(3)
گرداگرد شهر، چون سایر شهرها، دیوارى عظیم کشیده شده که اکنون بعضى از ابواب و پایه‌هاى آن نیز دیده مى‌شود. شهر حَماه همانند حِمص در سال هفدهم هجرى به دست ابوعبیده بن جراح و با پرداخت خراج به صلح فتح شد. جمعیت استان حماة بر اساس سرشمارى 2002م 1.400.000 نفر است. در این شهر آثار متنوعى از دوران اسلامى و حتى قبل از اسلام وجود دارد. این آثار عبارتند از:
1) حَماه در زبان مردم سوریه به معنی اُمْ یعنی مادر و حماة المرأه یعنی مادر همسر. آنان به وابستگان همسر اَحْماء گویند.
2) یاقوت حموی، همان کتاب،ج2، ص300.
3) محمد علی پاشای مصری که این شهر را در قرن هیجدهم میلادی مورد بازدید قرار داده آن را بزرگتر از حمص دانسته و ساکنینش را بی نهایت در دینداری متعصب و جدی دیده است. (انیس الابیض، رحلات فی بلاد الشام ص 69(.
