برای دست‌یابی به پاسخی مناسب توجه به چند نکته ضروری به نظر می‌رسد:
1- با اذعان به این مطلب که کتاب گرانسنگ «مفاتیح الجنان» کتابی است در نوع خود کم‌نظیر، امّا جامع و بی‌نقص نیست، به سخن دیگر، این طور نیست که این کتاب با ارزش، تمام دعاهای مستند را در خود جمع نموده باشد، از این رو نبودن زیارت‌نامه و یا دعایی در مفاتیح الجنان، دلیل بر وجود نداشتن یا معتبر نبودن آن زیارت و دعا نیست.
2- در برخی کتب دیگر زیارت‌نامه حضرت شاه عبدالعظیم حسنی در شهر ری، برای حضرت زینب سلام‌الله‌علیها نقل شده است.
3- بر فرض اگر بپذیریم که زیارت‌نامه‌ای برای آن حضرت به صورت مأثور و صریح از طرف ائمه معصومین علیهم‌السلام در احادیث و نیز مفاتیح الجنان و … وارد نشده باشد، هم ایراد و نقصی برای وی محسوب نمی‌شود؛ زیرا بیشتر زیارت‌نامه‌هایی که برای امام‌زاده‌های مختلف در نقاط گوناگون وجود دارد، دارای مستند حدیثی نیستند. اگر زیارت‌نامه‌ای از برخی عبارات زیارت‌نامه‌های دیگر گرفته شود و بیان گر مجاهدت‌ها و مصیبت‌های حضرت زینب سلام‌الله‌علیها باشد که این مصیبت‌ها هم خلاف واقع نیست و آن را منتسب به امامان علیهم‌السلام ندانیم، اشکالی در زیارت نامه نیست. (1)
4- دعای معروف «ام داود» از حضرت زینب سلام‌الله‌علیها نیست، بلکه از «ام خالد بربریه» است که مادر «داود بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین علیه‌السلام» می‌باشد؛ یعنی، داود از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام و حضرت علی علیه‌السلام است. (2)
1) تنکابنی، سید ضیاء الدین، زیارت مفجعه، نشر ندای کوثر، 1385 ش.
2) حلی، سید رضی الدین علی بن موسی بن طاوس، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج 3، ص 239-240، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، تهران، 1367 ش.
